İlk karşılaşmada bir resimdin; benim için bakışlarımda ıslakça tomurcuklanan bir kalp atışı hani benimle yarışan ama asla yetişemeyeceğim kadar da heyecanlı bir taraftan;baban için gözlerinden taşan parıltı, babannen için içinde kahkahalar saklayan bir tebebssüm...Muayne odasında o an benimle olan kimse için sadece bir resim değildin, sen heybetinle ufkumuza doğru esen şimaldin.
Şimdi elimi sana uzattığımda sanki sen de o minik parmaklarını bana uzatıyorsun. Uykuya benimle sabaha benimle işe benimle hüzne benimle kaygıya benimle çoşkuya benimle ... şimdiden farkında olmadan hayatın yükünü yaşıyor musun?Benimle... ama sen taşıma diye kuzeyim sen taşıma diye neler tasarlıyoruz... ki elden ne gelir bilinmez seni saklamaya fenalıklardan? Seni bize nasip eden Rabbim seni her türlü şerden uzak kılsın bebeğim,Kuzeyim!
Bu aralar dargınım ...ama ne sana ne babana ne herhangi birine...düzene.. seni doğduktan bir süre sonra benden uzaklıştıracak düzene dargınım. Beni kendine bağlayan üstelik senin iyiliğin için senden uzak kalmam gerektirecek herşeye dargınım
Bebeğim , Kuzeyim, oğlum...! Bu sana ilk seslenişim. Ama senle ben uzun zamandır konuşmaktayız biliyorsun.bizi sadece bu satırlara sıkıştıracak başka bir düzene daha bulaşmadık.Allah korusun.
Allah seni korusun oğlum!
Annen
17.08.2010
15:00
NOT: 15-16 Haftalık
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder